Dostępność broni ustalana jest względem Aquilonii. W przypadku innych państw należy ją zmodyfikować.
Poszczególne rubryki określają:
Broń – nazwę broni.
Umiej. – specjalizację w Melee Combat (broń walki wręcz) lub Missile Combat (broń strzelecka) wymaganą do posługiwania się bronią.
SR – modyfikator broni Strike Ranks (w przypadku wykorzystywania tej zasady opcjonalnej).
Rany – zadawane obrażenia (db –damage bonus, modyfikator obrażeń postaci).
At. – ilość ataków na rundę (o ile niewykorzystywana jest opcjonalne zasada Strike Ranks).
Special – specjalny rezultat trafienia bronią w przypadku sukcesu specjalnego lub krytycznego przy rzucie na trafienie bronią.
Zas. – zasięg broni. Walki wręcz – S (short), M (medium), L (long). Strzeleckiej – podstawowy zasięg broni w metrach.
Typ – 1R – jednoręczna, 2R – dwuręczna.
HP – wytrzymałość broni.
Par. – Czy bronią można parować (T), czy też jest to niemożliwe (N).
STR/DEX – minimalne wartości Strength (STR) i Dexterity (DEX) postaci wymagane do posługiwania się bronią.
Dost. – dostępność broni w przypadku chęci zakupu: mała, normalna, wysoka, egzotyczna.
Cena – wartość broni w złotych lunach.
Obc. – wartość obciążenia broni.
Opisy wybranych broni:
Nóż ghanatański – typowa broń plemion zamieszkujących Południową Pustynię. Charakterystyczną cechą tej broni jest długa na dwie stopy, lekko zakrzywiona, wąska głownia ostra niczym brzytwa. Nierzadko zdobiona, podobnie jak rękojeść pozbawiona choćby śladowego jelca.
Nóż zhaibarski – nóż w zasadzie tylko z nazwy. Wyjątkowo skuteczna broń Aghulisów z pogranicza Vendhyi. Głownia długa na trzy stopy, bardzo wąska, niekiedy o trójkątnym przekroju. Rękojeść, pozbawiona jelca, najczęściej wykonana z kości.
Nóż Yuetshi – długi, o lekko zakrzywionym, ząbkowanym ostrzu. Broń plemion rybaków z południowego wybrzeża Vilayet.
Talwar – dwuręczna, ciężka broń sieczna o budowie przypominającej sejmitar. Szerokie i ciężkie, jednosieczne ostrze. Broń popularna na wschodzie (Hyrkania, Turan, Vendhya).
Kopesz – niegdyś podstawowa broń wojowników stygijskich, obecnie raczej ceremonialna. Miecz o nietypowej, sierpowatej głowni.
Labrys – jednoręczny topór o obusiecznym obuchu. Spotykany w Vanaheim, Asgardzie i wśród żeglarzy i piratów z Argos i wysp Barachańskich.
Łuk hyrkański (turański) – kompozytowy (drewno, kość, ścięgna zwierzęce), krótki łuk refleksyjny, którym można się posługiwać z końskiego siodła.
Łuk shemicki – kompozytowy łuk retrofleksyjny, nieco podobny do broni hyrkańskiej, ale posiadający większy zasięg. Można nim się posługiwać z końskiego siodła.
Łuk stygijski – łuk wystrzeliwujący długie, ciężkie strzały. Kosztem zmniejszenia zasięgu, zadaje dużo większe rany.
Długi łuk bossoński – dorównująca długością strzelcowi narodowa broń Bossończyków. Wykonana z cisu miota z ogromną siłą strzały na zasięg niewiele mniejszy od łuków shemickich.
Arbalest aquiloński – ciężka, masywna kusza z naciągiem mechanicznym (winda, dźwignia etc.) miotająca krótkie, lecz masywne bełty. Popularna broń w Aquilonii, doskonale sprawdzająca się przeciw rycerstwu.
Filed under: Basic Role Playing, RPG | Tagged: Basic Roleplaying, broń, BRP, Hyboria, Robert E. Howard, RPG, Vanaheim |
Lisia nora 
A jak rozwiązujesz kwestię materiału, z jakiego jest dana broń zbudowana. W mojej kampanii pilnuję, by spotykana broń wykonana była w 50 % z kutego żelaza, w 40 % z brązu (pamiątka po Acheronie, Starej Stygii i Dawnej Hyperborei). 10% należy do stali, która jest prawdziwą „Zagadką stali”. Pasuje mi to, gdyż od dawna miałem ochotę bawić się w settingu, gdzie w miarę powszechnie jest używana prymitywna broń. Nie wiem, jak się to ma do podręczników od Moongoose (choć pewnie tam stalowa broń jest dość powszechna, pamiętając jak w DnD traktowano kwestię czytania i pisania 😛 )
W oryginale literackim nie pamiętam, by jakoś strasznie rozwodzono się nad „zagadką stali”. To raczej kwestia z obu ekranizacji, gdzie cywilizacja hyborejska ma charakterystyczny rys. Czuje się, że przed Hyborią były inne, bardziej zaawansowane kultury.
Co zamierzam? Nie tyle rozwodzić się nad materiałem, z którego wykonana jest broń, ale podkreślać jej jakość wykonania. Jasne, Piktowie będą mieć broń krzemienną, miedzianą etc., na południu stosuje się jeszcze brąz. My gramy jednak w Aquilonii. Stal jest znana i powszechna.
Na pewno pojawią się egzemplarze broni doskonałej jakości (miecz Conana z krypty, pewnie pamiętasz). To w jakiś sposób zapełni niszę powstałą po niewprowadzeniu powszechnie przedmiotów magicznych. Miast zaklętego miecza, może pojawić się ostrze z doskonałej, akbitańskiej stali, która tnie żelazo niczym masło.
Ogólnie polecam esej de Campa „Hyboriańska technologia” z tomu „Miecz Conana”. Zebrano w nim co ciekawsze artykuły z „Amry”. W razie czego pisz na maila.
No właśnie ja sądziłem, że miecz Conana z krypty był dlatego wyjątkowy, że pochodził z czasów Atlantydy – czyli był ze stali doskonałej jakości.
Wysłałem Ci maila 🙂